Home Introduction Persons Geogr. Sources Events Mijn blog(Nederlands)
Religion Subjects Images Queries Links Contact Do not fly Iberia
This is a non-commercial site. Any revenues from Google ads are used to improve the site.

Custom Search
Quote of the day: Tiberius declared declared on oath that
Notes
Display Latin text
Display Dutch text
The Gallic War (De Bello Gallico) by Julius Caesar
Translated by Alfred John Church and William Jackson Brodribb
Book III Chapter 16: War with the Veneti. The end.[56 BC]
Next chapter
Return to index
Previous chapter
By this battle the war with the Veneti and the whole of the sea-coast was finished; for both all the youth, and all, too, of more advanced age, in whom there was any discretion or rank, had assembled in that battle; and they had collected in that one place whatever naval forces they had anywhere; and when these were lost, the survivors had no place to retreat to, nor means of defending their towns. They accordingly surrendered themselves and all their possessions to Caesar, on whom Caesar thought that punishment should be inflicted the more severely, in order that for the future the rights of embassadors might be more carefully respected by barbarians; having, therefore, put to death all their senate, he sold the rest for slaves.

Event: War with the Veneti

Einde van de oorlog met de Veneti.

Met dit gevecht is de oorlog tegen de Veneten en de gehele kuststreek tot een succesvol einde gebracht. Immers, niet alleen alle weerbare mannen, allen zelfs van gevorderde leeftijd die over enig inzicht en aanzien beschikten, hadden zich daar verzameld, maar ook hadden zij al wat er overal aan schepen was geweest, op éénn plaats samengebracht. Na het verlies hiervan wisten de overgeblevenen noch waarheen zij zich moesten terugtrekken noch hoe zij hun dorpen moesten verdedigen. Daarom gaven zij zichzelf en al hun bezittingen over aan Caesar. Caesar besloot echter om des te strenger tegen hen op te treden, opdat in de toekomst de wet op onschendbaarheid voor gezanten zorgvuldiger werd nageleefd. Hij heeft dus hun gehele bestuur ter dood laten brengen en de overigen als slaaf verkocht. 4.20 Er restte nog een kort gedeelte van het jaar, maar toch nam Caesar zich voor, hoewel in dit gebied de winters vroeg invallen (heel Gallië ligt op het noorden), naar Britannië te vertrekken, omdat hij begreep dat in bijna alle oorlogen in Gallië vandaaruit aan onze vijanden hulptroepen werden geleverd en mocht de tijd van het jaar te kort zijn om een oorlog te voeren, vond hij het toch voor hemzelf zeer zinvol, als hij alleen maar het eiland bezocht had, de soort mensen had doorgrond, kennis had gemaakt met het terrein, de havens, de landingsplaatsen. Bijna al deze zaken waren de Galliërs niet bekend. Afgezien van handelaren ging namelijk niemand zomaar daarnaartoe en dezen zelf was niets bekend behalve de zeekust en die streken die recht tegenover Gallië liggen. Hij had daarom overal vandaan handelaren bij zich uitgenodigd, maar kon niet achterhalen hoe groot het eiland was en welke volkeren en hoeveel daar woonden en welke oorlogsstrategie zij hanteerden of welke gebruiken zij hadden en welke havens geschikt waren voor een tamelijk groot contingent schepen.